Bye bye Tokyo. Hello Takayama!

Vandaag was het tijd om afscheid te nemen van Tokyo. Gelukkig was de pijn te overzien, aangezien we er over anderhalve week weer terugkomen om onze Japan-reis hier af te sluiten.

Om 8 uur ging de wekker en we wilden op tijd uitchecken aangezien we een reis van 5 uur voor de boeg hadden richting Takayama, dus we stonden om 10 uur bij de receptie om het vriendelijke personeel van het Park Hotel vaarwel te zeggen. Om tijd te sparen deze morgen aten we een noedelsoepje op onze hotelkamer.



Maar het pakte allemaal net wat anders uit…..

Het betalen met de creditcard lukt niet. Niet een keer, niet twee keer. Helemaal niet! Dat we niet zouden kunnen betalen met een standaard EC Card was bekend, maar dit was wel erg vervelend. Afijn, wij op weg naar de dichtstbijzijnde geldautomaat om de 140.000 yen op te nemen om deze cash bij de balie af te geven.

Maar dat pinnen was ook nog niet zo eenvoudig aangezien op 1 kaart hooguit 60.000 yen kon worden gepind. Gelukkig hadden we nog 2 andere pinassen bij ons waar nog geld op stond, dus met omwegen lukte het ons om het volledige bedrag af te rekenen in Japanse flappen.

Vaarwel Park Hotel. Het was prettig slapen bij jullie.

Met de rollende koffers waren we snel op Shimbashi Station waar we onze plaatsen reserveerden voor Takayama. Allereerst voor de Shinkansen naar Ogoya om daarna over te stappen naar Takayama op een locale trein.

Aangekomen op Tokyo Station kochten we proviand in voor in de trein; koffie, salade en een soort Thaise sushi. Zoals verwacht was de Shinkanzen weer precies op tijd en mochten we, nadat deze door een kordon van schoonmakers was schoongemaakt, instappen om de reis door Japan te vervolgen.



De Hikari Shinkansen leek op het eerste oog een wat ouder model, maar ging net zo hard als de trein de we eerder hadden en was minstens zo comfortabel. Met zo'n 300 km/h scheurde we richting Nagoya om daar over te stappen op de trein naar Takayama. Onderweg aten we de heerlijke lunch en na 20 minuten te hebben gewacht op Nagoya vervolgde we onze weg naar de eindbestemming van deze dag.



De locale trein naar Takayama was niet te vergelijken met een Shinkansen, maar de belevenis was niet minder groot. We zaten in de eerste wagen en hadden goed zicht op de machinist van de trein die strak in het pak ons de bergen in reed. Tijdens de rit maakte hij steeds vreemde bewegingen met zijn rechterarm. Alsof hij aanwees waar hij naar toe ging. Het is nog steeds onduidelijk voor ons waarom hij het deed, maar het zag er echt bizar uit.

Na 20 minuten stopte we bij een klein stationnetje en stapte de machinist uit. In plaats van hem stapte 3 collega's in de kabinet er reden we plotseling achteruit! Toch fijn dat we onze stoelen konden omdraaien. :-) Bij een eerstvolgende station stapte de 3 collega's uit en vervolgden we onze reis verder de bergen in.

Het landschap om ons heen werd steeds spectaculairder. Het gebied werd steeds minder dichtbevolkt en groener en op de achtergrond verschenen hoge bergen met sneeuw op de toppen. We reden door een landschap van ansichtkaarten. Zo mooi!

In Takayama vonden we ons hotel al snel aangezien het maximaal 3 minuten was verwijderd van het station en we merkten direct dat de mensen in een andere versnelling leefden dan in Tokyo. Minstens 3 versnellingen langzamer. Ons hotel was een Japanse spa waar we enige Europeanen bleken. In het hotel waren op de dertiende (de bovenste) verdieping meerdere Onsen beschikbaar voor de gasten. Onsen zijn het Japanse equivalent van "baden" die we kennen uit de kuuroorden in Duitsland en Zwitserland.

In het hele hotel is het verboden om op je schoenen rond te lopen, dus je ziet mensen op blote voeten of sokken die je vind in je hotelkamer. Om alles echt schoon te houden werden ook de wieltjes van de koffers even grondig gepoetst door de dame van de receptie. Voor onze hotelkamer moesten we naar de 11e verdieping met een lift die steeds tegen ons praatte. Echt alles maakt geluid in Japan.

Onze is een typisch Japanse kamer met matrassen op de grond, schuifdeuren met papier en een wc waarmee je kunt "wassen, drogen en föhnen". De kamer is verder voorzien van alle gemakken en in de kasten vonden we al snel de kleding waarmee we de andere gasten zagen lopen.



We maakte 's avonds een korte wandeling om Takayama wat te verkennen en om op zoek te gaan naar een restaurant. Omdat het al wat laat was en het bij de meeste restaurants niet duidelijk was of ze open waren en wat ze te eten hadden, stapten we een klein tentje binnen waar in alle talen was uitgeschreven wat werd geserveerd. De meeste gasten hier waren lokalen die aan een lange bar zaten en bij binnenkomst schoven ze direct een plaatsje door zodat ook wij een plek aan de bar hadden. Achter de bar was een man druk met het bereiden van eten en de dame van de bediening sprak ons direct vriendelijk in het Engels aan. We kozen voor een menuutje en een Saporro (bier) en raakte in gesprek met de dame uit de bediening die oprecht geïnteresseerd was in waar we vandaag kwamen.

Ze vertelde ons over Takayama en wat er allemaal te doen was en liet ons ondertussen de heerlijkste sake proeven. En wij maar denken dat sake niet lekker was! Ze vertelde dat in het stadje wel 8 sake brouwerijen zitten en we gaan er zeker 1 bezoeken om meer te proeven van deze heerlijke rijstwijn.



Terug in het hotel werd ins duidelijk dat de meeste mensen komen hier duidelijk alleen komen voor te baden in de Onsen en uit een boek in het hotel leerde we dat mensen voor het ontbijt, na het ontbijt, voor het avondeten, na het avondeten en voor het slapen gaan nog even in een Onsen springen. Ook wij gingen de eerste avond gekleed in hotel/badkleding naar de dertiende verdieping om lekker te weken.

Je hebt als gast de keus voor een mannen-onsen, een vrouwen-onsen en een privé-onsen. Wij kozen voor de laatste klassieke Japanse privé-onsen en lagen met zijn 2-en naakt in een heet bad met een uitzicht over nachtelijk Takayama.

Wat een mooi contract met het hectische Tokyo!