Eerste volle dag Tokyo.

Na de eerst nacht Tokyo zijn waren we al weer vroeg op pad om te treffen met Yuuki, een vriend van Rik en Carly die hier in Tokyo Club Womb runt. Groot voordeel voor ons was dat Yuuki is opgegroeid is in Londen en dus perfect Engels spreekt. Maar voordat we met hem zouden treffen, gingen we eerst op zoek naar ontbijt.

Wanneer je het Park Hotel uitloopt richting Shinbashi Station kom je niet alleen heel erg veel frisdrankautomaten (vending machines) tegen, maar ook een aantal kleine sjieke en minder-sjieke eettentjes. We besloten de eerste de beste in te gaan om wat uit te zoeken. Dat betekend weer met handen en voeten communiceren en maar gewoon wat pakken. We kwamen er achter dat we een soort menu te pakken hadden waar ook miso soep bij hoort. Kom maar op, want dat vinden we lekker!

De gerechten die we hadden gekozen werden deels opgewarmd en er verscheen ook een veel te grote kom rijst op tafel. Afijn, we zullen in Tokyo niet verhongeren.

Eralda at een soort Tokyo-Style McNuggets (kip in tempura beslag) met sashimi van tonijn, misosoep, rijst en koude groene thee. Samen met de laatst genoemde 3 gerechten at Merlijn nog 2 stukken vis in een beslag die al was gefrituurd en ter plekke weer opgewarmd. Daarbij een salade die bestond uit sla, zeewier, ham en ei. Je verzint het niet! De overige gasten in het cafeetje waren Japanners die daar ontbeten met bier en sigaretten. Owja. Je mag dus op straat alleen roken op de daarvoor aangewezen plekken, maar in restaurants is het geen probleem!



meer foto's vind je hier.

Na te hebben afgerekend zij we met de "groene lijn" van Shinbashi in 20 minuten naar Shibuya gereden waar we hadden afgesproken met Yuuki. Naast het metrostation van Shibuya licht het bekende kruispunt waar voetgangers en auto's elkaar afwisselen om z.s.m. dat grote kruispunt over te steken. Mede omdat het daar zo druk is, hadden we met Yuuki afgesproken in de Starbucks. Niet onze eerste keuze aangezien we het liefst lokale producten willen eten en drinken, maar in dit geval wel zo makkelijk.



Yuuki gaf ons een aantal handige tips en bevestigde bovendien dat onze reisplanning goed was uitgedacht. En net als alle andere Japanners vielen de ogen uit zijn kassen toen hij hoorde dat we wel 3 weken bleven! Voor Japanners is het normaal een week per jaar vrij te krijgen en verder vooral heel erg veel en lang te werken. Na een uur te zijn bijgepraat door Yuuki moest hij naar een volgende afspraak en gingen we in de regen op pad om de wijken Shibuya en Harajuku te ontdekken.

Omdat het inmiddels regende en het er niet naar uitzag dat het zou gaan ophouden, kochten we een paraplu om ons echt thuis te voelen. Want als het regent in Japan loop zeker 99% van de bevolking rond met een paraplu. Nog nooit hebben wij zoveel paraplu's "aan het werk" gezien tegelijk en ze zijn dan ook overal te koop. Maar ook de service rondom de paraplu's is er naar. Bij elke ingang van elke winkel is een paraplu-standaard waar je deze veilig kunt achterlaten. Bovendien hebben veel winkels een apparaat bij de ingang staat waar je je paraplu kunt inschalen! Je stopt hem rechtop in aan apparaat en haalt 'm er ingepakt aan de zijkant uit. Wanneer je de winkel verlaat verwijder je het plastic en je kunt de paraplu buiten weer gebruiken zonder dat je binnen druppels hebt achtergelaten.



Toen we deze reis aan het voorbereiden waren, hadden we al in een van de reisgidsen gelezen dat Japanners hele kleine huisjes hebben en daarom geen huisdieren. Voor ons als katten-liefhebbers is dat natuurlijk niet voor te stellen, maar daar hebben ze wat op gevonden. Als inwoner van Tokyo kun je namelijk een kat huren. Voor een kwartier, een half uur of als je wilt een hele dag! Hoe werkt dat? Je gaat in de wijk Shibuya naar de vijfde verdieping waar in een hele kleine ruimte 9 raskatten zitten die je voor geld mag aaien. Ook kun je er een voetmassage krijgen door een apparaat en zetten de 2 "hosts" thee voor je. Eralda en ik moesten dit natuurlijk meemaken en we dronken een kopje groene thee en aaiden 15 minuten zoveel mogelijk katten voor 1100 Yen.

Overigens ging het stel behoorlijk omzichtig om met hun roedel katten. Niet alleen moesten we onze schoenen inruilen voor pantoffels, wat Merlijn in eerste instantie tot grote schrik van de begeleiders niet door had, maar ook moesten we onze handen wassen en werden deze ingespoten met desinfecterend spul. Geen half werk voor deze katten-liefhebbers!



meer foto's vind je hier.

Na het katten-kwartiertje hebben we de wijk verder verkend en zijn we op zoek gegaan naar de parfumeriezaak Lelabo waar we voor Eralda een passend geurtje hebben uitgezocht. Na een intensieve ruiksessie met een aardige Japanse kwam in de zaak de alchemist tevoorschijn en mixte ter plekke de juiste ingrediënten samen tot het ideale luchtje voor Eralda.



Inmiddels waren we ons ontbijt alweer ruimschoots vergeten en hadden we weer HONGER! Vlakbij Shibuya Station vonden we een snackbar achting zaak waas we vette tempura happen aten met rijst en smerige thee dronken. Maar! We hadden wel weer wat nieuws geprobeerd. Rond 16:30 waren we wel klaar met wandelen en zijn we met een korte tussenstop bij een supermarkt teruggegaan richting hotel. Na de ingekochte boodschappen te hebben gedropt (noedelsoepjes en thee (weer vies!)) hebben we een uurtje op bed gelegen. Best intens zo'n grote stad!

Rond half 8 was de batterij weer opgeladen en gingen we weer op zoek naar een nieuwe eetervaring. Want als je iets echt heel goed kunt in Tokyo is het ETEN! We kozen ervoor om het dicht in de buurt van het hotel te zoeken en we belandden in een klein maar rete-druk zaakje waar iedereen door elkaar schreeuwde en het stonk naar vet en vis.