De goed Engels sprekende dame van de plaatselijke VVV gaf ons alle informatie hoe we via een Rope Way (Kabelbaan) op 2156 meter konden komen op de Nishihodakaguchi. Vanaf het Takayama Bus Center vertrokken we om 10:40 voor een reis van anderhalf uur met de bus. De busreis zelf was al spectaculair waarbij we over slingerweggetjes langs diverse "ski resorts" kwamen die in dit jaargetijde uitgestorven waren.
Om 13:13 kwamen we aan in Shinhotaka Onsen waar we de eerste van 2 kabelbanen moesten nemen om te komen op de eindbestemming van de dag. Het gebied van Shinhotaka bevat vele Onsen en het rook er dan ook veelal naar rotte eieren; de lucht van natuurlijk zwavel die het water heeft uit de warmwaterbronnen bevat.
De eerste rit met de kabel baan vanuit Shinhotaka Onsen naar Nabedaira Kogen was een korte. We hoefden in deze rit dan ook maar 188 meter in hoogte te overbruggen in 537 meter. Aangekomen in de Nabedaira Kogen met de kleine gondel zagen we de opbouw van een orkest. We besloten even te blijven plakken op het tussenstation omdat je een concert in de bergen nu eenmaal niet dagelijks meemaakt.
Na een hoop gegiechel van de meisjes en wat serieuze soundchecks onder leiding van de dirigent ging het concert van start. Het geheel werd ingeleid door iemand van Nabedaira Kogen en wat korte speeches van een aantal kids. Het was een geoefende groep die duidelijk niet hun eerste concert deden wat vooral bestond uit Amerikaanse muziek.
In de video hieronder is de soundcheck te zien en de start van het concert.
Met op de achtergrond de live muziek van de band en de prachtige omgeving stapte we in de tweede gondel voor een rit van 2.598 meter waarbij we een hoogte van 845 meter overbrugde. In de gondel waar 121 mensen in paste, maakte ik de onderstaande video waar in het begin de band nog is te horen, maar het geluid van de wind langzaam maar zeker overheerste.
Na een rit van ongeveer 7 minuten met spectaculair uitzicht en gillende Japanners wanneer de gondel iets te veel bewoon, kwamen we aan boven op de berg Nishihodakaguchi om op Mountain View Sengoku Sengokuenchi op 2156 meter hoogte genieten van een geweldig uitzicht. Ondanks de zon die scheen was het boven 3 graden onder nul en stond er een stevige wind die de gevoelstemperatuur nog eens een stuk lager maakte.
We bleven een minuut of 10 genieten van het uitzicht en van de Japanners die alles fotografeerde, maar zelf ook professioneel werden vastgelegd. De Japanners weten toeristische attracties goed uit te buiten wat op deze plek betekende dat je op de foto kon met sneeuwpop, plaatselijke mascottes en een bordje van de actuele temperatuur. Minder dan 30 seconden na het maken van de foto kon je de foto bij de uitgang al kopen voor 1.000 yen! Het betekend dus dat elke foto direct na het maken via een transmitter wordt verzonden naar de uitgang waar deze direct wordt uitgeprint om ter kunnen worden verkocht. Ja, dat deden ook wij! :-)
Behalve dat deze plek een mooie spot was om van het uitzicht te genieten, was het ook de start van een Nature Trail; een wandeling door een ijskoud landschap met anderhalve meter sneeuw en prachtige natuur.
We speelden de toerist met fotocamera en daalden weer voor de terugreis naar Takayama waar we 's avonds heerlijke hapjes aten in een restaurant vlakbij het hotel.
Zoals we al eerder schreven is het eten in Japan een sociale aangelegenheid waarbij je samen over meerdere gangen verschillende hapjes eet. Voor ons resulteerde dat in de volgende gangen deze avond.
- Gang 01: Sushi
- Gang 02: Sashimi
- Gang 03: Japanse groente- en vleesspiesjes
- Gang 04: miso soep
- Gang 05: Gebakken coquilles
Terug op onze hotelkamer bluste we het geheel nog even af met de sake die we hadden gekocht de dag ervoor.
Wat een leven!
Misschien gaan jullie volgend jaar wel op wintersport!!!!!! maar wel zonder sushi en met jagersnitsel.
ReplyDelete