Na een goede eerste nacht in Kyoto mochten we voor het eerst ontbijten met onze ontbijt-vouchers. Omdat we het hotel hadden geboekt inclusief ontbijt kregen we voor elke dag ieder een voucher waarmee we een van de drie ontbijtzalen mochten bezoeken vanaf 7 uur 's morgens.
We kozen de eerste ochtend voor de "Japanese Cuisine Ukihashi" op de derde verdieping om later deze week de andere ontbijttypen uit te proberen. Na het tonen van de vouchers moesten we even wachten, maar werden al snel door een dame naar een 2-persoons tafel begeleid waar we konden kiezen tussen een compleet vegetarisch Japans ontbijt en een standaard traditioneel Japans ontbijt. We kozen beide voor het laatste.
Het betrof hier dus geen buffet zoals in vele hotels normaal is, maar we kregen een selectie van Japanse gerechtjes die voor ons waren geselecteerd. Het geheel voorafgegaan met een groente-fruitsapje en een een kop groene thee.
Het ontbijt was redelijk experimenteel en vele onderdelen waren ons totaal vreemd, maar het meeste was heerlijk. Op een paar kleine dingen zoals zure ingelegde wortel lieten we een lege tafel achter om deze dag Kyoto te ontdekken.
Navraag bij de Tourist Information de dag ervoor in Kyoto Station had ons geleerd dat er genoeg te doen was in Kyoto. Ook met regen! We startten de dag met een wandeling onder de paraplu naar Kyoto National Museum waar een Memorial Retrospective van de kunstenaar Hagesawa Tohaki op het programma stond. We waren al gewaarschuwd dat deze tentoonstelling ook bij Japanners erg populair was en dat was niets te veel gezegd.
Bij het benaderen van het museum zagen we hordes mensen richting het museum lopen en in de tuin van het museum was een ware paraplu-parade aan de gang. Bij het kopen van de kaartjes vroeg de dame achter de kassa of we echt wel zeker wisten of we een kaartje wilde aangezien de ruimte met de vaste expositie gesloten was, de rij minstens 50 minuten zou duren en het toch echt regende.
We konden de dame geruststellen dat we echt zeker wisten naar binnen te willen en sloten gedwee aan bij de honderden Japanners. Keurig schuifelden we zigzaggend samen met de Japanners door de tuin onder onze paraplu in de tuin en na ongeveer een uur bereikten we de ingang. We zochten een paraplu-garderobe op waar we ons regenscherm stalde en gingen het museum in.
Nog nooit hadden we zo'n druk bezochte tentoonstelling gezien. Bizar! De 400 jaar oude prenten zijn voor de Japanse cultuur van groot belang en zowel jong en oud verdrong zich (enigszins irritant) om de doeken en kamerschermen te kunnen zien. Na het bekijken van de stukken in 10 zalen stonden we weer buiten en vervolgden we onze weg op zoek naar een lekker kop koffie.
Een korte blik op de kaart leerde ons dat aan de overkant van de weg het Hyatt Regency Hotel zal. Nou als ze ergens lekkere koffie moeten hebben is het daar wel. En dat klopte. Na het omkeren van onze geldbuidels dronken we een Cafe Latte in dit prachtige hotel. De lobby van het Hyatt Kyoto is een groot kunstwerk waarbij plafond en muren waren bezet met een soort houtsnijwerk. Echt prachtig.
Met deze stoot cafeïne waren we klaar om met paraplus de regen te trotseren om via de Yasaka Shrine de overdekte Nishiki Food Market te bereiken. Onderweg bezochten we het terrein achter de Yasaka Shrine waar diverse tempels waren te vinden.
Met nog een extra koffie-stop kwamen we aan bij de Nishiki Food Market; een aantal gigantisch lange overdekte smalle verkoopstraatjes met meer en minder interessante winkeltjes en restaurantjes waar we uren zoet zouden zijn om alles te bekijken. We aten onderweg nog een pittige bak noedels met ei en kip en zouden later nog een heerlijk stuk taart nemen bij de derde kop koffie van de dag. Je moet wat als het kutweer is! :-)
De Nishiki Food Market was een flinke wandeling verwijderd van ons hotel, dus al dat eten konden we deels gelukkig weer veteren. Terug op de hotelkamer kropen we achter de MacBook om te kijken wat er verder in de wereld leefde en Eralda bezocht alleen nog wat kledingwinkels op zoek naar schoenen, jurkjes en tassen. Wat vrouwen doen zeg maar….
Omdat we niet veel zin meer hadden de regen in te gaan, hadden we een restaurant uitgezocht in een gebouw grenzend aan het hotel en station. Dat bleek achteraf niet zo'n goede keuze, want dit was een heuse sushi-fabriek. We werden er snel geholpen, maar de sushi was veel te koud en zonder liefde bereid. Tsja, dat is de tol die we moeten betalen voor zoveel goede sushi te hebben gegeten. De mindere gerechten haal je er meteen uit.
Met een regenmars in de benen en een lange dag voor ons in Osaka lagen we weer op tijd op een oor. Zzzzzz…..
ach een beetje regen ben je toch ook in Nederland gewend. en nog bedankt voor je mooie kaart. kuspa
ReplyDelete